حقوق شما چقدر است؟

چند وقتی بود که می خواستم در این  مورد مطلبی بنویسم. امروز عزمم را جزم کردم. من در این وبلاگ توصیه ها یا پیشنهاداتی می دهم که خودم آن را انجام داده ام یا در خودم اصلاح کرده ام یا در حال انجامش هستم. دوست ندارم بلند آواز و میان تهی باشم.

راستش من گاهی درانجام برنامه هایم اهمال کاری می کنم و چند وقتی است شروع به اصلاح این عادت بد در خودم کرده ام و

در این مورد تمرینی هم نوشته ام که اگر خودتان مایل باشید روزی آن را به همراه تمرینات دیگری خواهید خواند.

بگذریم

به هر حال من امروز بر تعلل غلبه کرده ام و می خواهم در مورد "پرسیدن میزان حقوق و درآمد دیگران " بنویسم . از ابتدای سال از روز اولی که سر کارم حاضر شدم هر بار حتی تا امروز هر کی به من می رسد می پرسد :چقدر بهت حقوق می دهند؟"

دوستان، نازنینان در هیچ کجای دنیا پرسیدن میزان درآمد افراد کار مودبانه ای محسوب نمی شود. و حتی اگر کسی بر حسب ضرورت تصمیم به پرسیدن آن بگیرد می گوید :"می خواهم بی ادبی کنم و بپرسم چقدر حقوق می گیری؟"

بنشینید و فکر کنید که:چرا این سوال را می پرسید؟

می خواهید حقوق او را با خودتان  یا فرزندتان مقایسه کنید؟

اگر حقوق او کمتر از شما یا فرزندتان بود چه حسی به شما دست می دهد؟

اگر بیشتر بود چه؟

اگر مزایای کمتری داشته باشد در درونتان خوشحال می شوید یا ناراحت؟

اگر حقوق دهن پر کن بیمه و کلی اضافه کاری و پاداش بگیرد چه؟

اگر از حقوق کم دیگران احساس آرامش می کنید اگر از حقوق زیاد دیگران احساس حسادت می کنید پس این پرسش از هیچ جهت به نفع شما نیست و اگر از کم درامدی اش ناراحت باز هم  فقط طرف مقابلتان را آزار  داده اید

این پرسش از شما انسان بهتری نمی سازد.

شخصی که از او این سوال پرسیده می شود درتنگنای پاسخ داد قرار می گیرد .و یا باید دروغ بگوید یا ترفندی برای جواب ندادن پیدا کند و یا با اکراه پاسخ شما را بدهد.

پس عزیزان دل لطف کنید

مانند یک انسان مبادی آداب رفتار کنید

و هرگز از کسی میزان حقوقش رانپرسید.

من هیچگاه حتی از دوستان صمیمی ام چنین چیزی را نمی پرسم.

اگر دوستتان بخواهد، خودش از میزان حقوق و مزایایی که دارد با شما سخن خواهد گفت. پس اگر نمی گوید شما هم نپرسید!

منبع: شاد بودن